ถนนที่คึกคักของ London ยุค Victorian เคยก้องไปด้วยเสียงเรียกขายของพ่อค้าที่แปลกประหลาด คือชายขายเนื้อแมว พ่อค้าเหล่านี้เข็นรถเข็นไปตามย่านต่างๆ ขายชิ้นเนื้อม้าที่เสียบไม้เพื่อเลี้ยงแมวทำงานในเมือง แม้ว่าอาชีพนี้จะหายไปในประวัติศาสตร์แล้ว แต่การอภิปรายล่าสุดในหมู่ผู้อ่านเผยให้เห็นความเชื่อมโยงที่น่าสนใจกับวรรณกรรม การปฏิรูปสังคม และเรื่องราวที่กว้างขึ้นเกี่ยวกับอาชีพทั้งหมดที่สามารถหายไปภายในไม่กี่ทศวรรษ
บริบททางประวัติศาสตร์ที่สำคัญ:
- ช่วงเวลา: ยุค Victorian ใน London (ศตวรรษที่ 19)
- แหล่งเนื้อสัตว์หลัก: เนื้อม้า (ราคาถูกและหาได้ง่าย)
- วิธีการจำหน่าย: เนื้อสัตว์เสียบไม้ขายจากรถเข็น/รถลาก
- ลูกค้าหลัก: ผู้อยู่อาศัยที่ยากจน โดยเฉพาะผู้หญิง
- หน้าที่ของแมว: สัตว์ทำงานเพื่อควบคุมประชากรหนู
- การลดลงของอาชีพ: อาชีพที่คล้ายกันส่วนใหญ่หายไปในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
 |
|---|
| ฉากถนนที่คึกคักกับ "Cat's Meat Man" ที่กำลังเข็นรถเข็นที่บรรทุกแมว แสดงให้เห็นอาชีพที่เป็นเอกลักษณ์ที่เคยเจริญรุ่งเรืองใน Victorian London |
ความเชื่อมโยงทางวรรณกรรมและผลกระทบทางวัฒนธรรม
ชายขายเนื้อแมวไม่ได้เป็นเพียงแค่พ่อค้าริมถนน แต่เขากลายเป็นสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรม ผู้อ่านได้เน้นย้ำถึงบทบาทที่โดดเด่นของเขาในเรื่อง Doctor Dolittle ของ Hugh Lofting ที่ Matthew ชายขายเนื้อแมวช่วยโน้มน้าวให้หมอกลายเป็นแพทย์สัตว์ ความเชื่อมโยงทางวรรณกรรมนี้แสดงให้เห็นว่าพ่อค้าเหล่านี้ฝังรากลึกแค่ไหนในจินตนาการของสังคมยุค Victorian
อาชีพนี้ยังเชื่อมโยงกับการบันทึกสังคมในวงกว้างของยุคนั้น London Labour and the London Poor ของ Henry Mayhew บันทึกชีวิตของพ่อค้าริมถนนเหล่านี้ควบคู่ไปกับอาชีพอื่นๆ ที่ถูกลืม งานนี้ภายหลังมีอิทธิพลต่อนักปฏิรูปสังคมอย่าง Sidney และ Beatrice Webb ซึ่งในที่สุดมีส่วนสนับสนุนนโยบายที่นำไปสู่รัฐสวัสดิการสมัยใหม่ของ Britain
 |
|---|
| พ่อค้าที่กำลังมีปฏิสัมพันธ์กับเด็กและผู้ใหญ่บนถนนที่มีชีวิตชีวา แสดงให้เห็นความเชื่อมโยงของชุมชนกับการค้าเนื้อแมวใน Victorian London |
เศรษฐศาสตร์ของการอยู่รอดในเมือง
การค้าเนื้อแมวของ London ยุค Victorian เผยให้เห็นความเป็นจริงที่โหดร้ายของความยากจนในเมือง ผู้อยู่อาศัยที่ยากจนต้องขูดรีดเงินเพนนีเพื่อเลี้ยงแมวที่ทำหน้าที่เป็นตัวควบคุมศัตรูพืชที่จำเป็นในย่านที่เต็มไปด้วยหนู การค้านี้ดำเนินการอยู่ในขอบเขต เนื้อม้าราคาถูกและหาได้ง่าย ทำให้คนที่มีฐานะจำกัดเข้าถึงได้
ในปี 1851 กุ้งมังกรยังคงเป็นอาหารราคาถูกสำหรับคนจน คุณจะไม่พบมันในงานเลี้ยงหรูหรา
ความเป็นจริงทางเศรษฐกิจนี้ขยายไปไกลกว่าอาหารแมว พ่อค้าริมถนนขายอาหารเหลือจากงานเลี้ยงเมื่อวานนี้ ทำให้อาหารหรูหราเข้าถึงได้ชั่วคราวสำหรับใครก็ตามที่มีเงินทอน ระบบนิเวศทั้งหมดของการค้าริมถนนยุค Victorian ดำเนินการโดยการนำกลับมาใช้และรีไซเคิลทรัพยากรที่ชนชั้นที่ร่ำรวยกว่าทิ้งไป
การค้าทางประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง:
- พ่อค้าแม่ค้าอาหารริมทาง: ขายเศษอาหารจากงานเลี้ยงที่เหลือมา 2 วัน (ไตรเฟิล, กุ้งมังกร)
- บริการเช่าเสื้อผ้า: เสื้อผ้าชั่วคราวสำหรับโอกาสพิเศษ
- นักเก็บดิน: เชี่ยวชาญในมูลสุนัข "บริสุทธิ์" สำหรับฟอกหนัง
- พ่อค้าปลาไหลชาว Dutch : ถือสิทธิ์ในการจอดเรือที่แม่น้ำ Thames ที่รับประกันมา 3 ศตวรรษ
 |
|---|
| พ่อค้าแผงลอยกำลังให้อาหารสุนัขและแมวใกล้กับรถเข็นของเขาที่มีป้ายเขียนว่า 'Cats & Dogs Meat' แสดงให้เห็นบทบาทของพ่อค้าแผงลอยในการสนับสนุนชีวิตในเมืองใน London สมัย Victorian |
อาชีพที่หายไปและความคล้ายคลึงในยุคปัจจุบัน
การหายไปอย่างสมบูรณ์ของชายขายเนื้อแมวแสดงให้เห็นว่าอาชีพทั้งหมดสามารถหายไปได้เร็วแค่ไหน อาชีพดังกล่าวหลายอย่างหายไปในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง รวมถึงพ่อค้าปลาไหล Dutch ของ London ที่ถือสิทธิ์จอดเรือใน Thames มาสามศตวรรษ อาชีพที่หายไปเหล่านี้เตือนเราว่าบริการที่จำเป็นในปัจจุบันอาจดูแปลกประหลาดเท่าๆ กันสำหรับคนรุ่นอนาคต
แง่มุมการควบคุมประชากรยังคงมีความเกี่ยวข้องในปัจจุบัน ก่อนที่การทำหมันสัตว์เลี้ยงจะแพร่หลายในช่วงกลางทศวรรษ 1900 การจัดการประชากรสัตว์จรจัดเป็นความท้าทายที่ต่อเนื่องในเมือง London ยุค Victorian เลือกที่จะเลี้ยงแมวทำงานมากกว่าการกำจัดพวกมัน โดยตระหนักว่าการมีแมวมากเกินไปดีกว่าการมีหนูมากเกินไป
เจ้าของสัตว์เลี้ยงสมัยใหม่อาจพบว่าแนวทางของยุค Victorian โหดร้าย แต่มันสะท้อนการจัดการเมืองที่เป็นจริง แมวเหล่านี้ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงที่ถูกตามใจ พวกมันเป็นสัตว์ทำงานที่มีหน้าที่ต้องทำ ชายขายเนื้อแมวทำให้แน่ใจว่าพวกมันแข็งแรงพอที่จะปฏิบัติหน้าที่ที่จำเป็นนั้น
เรื่องราวของชายขายเนื้อแมวของ London ยุค Victorian เปิดหน้าต่างให้เห็นว่าเมืองปรับตัวกับความท้าทายผ่านเศรษฐกิจนอกระบบและอาชีพที่ถูกลืมอย่างไร แม้ว่าเราจะก้าวผ่านเนื้อม้าเสียบไม้ไปแล้ว แต่ความจำเป็นพื้นฐานในการสร้างสมดุลให้กับระบบนิเวศเมืองยังคงดำเนินต่อไปในรูปแบบที่แตกต่างในปัจจุบัน
อ้างอิง: The Cat's Meat Man: Feeding Felines in Victorian London